Są to m.in: zadośćuczynienie, jednorazowe odszkodowanie, renta z tytułu utraconych
dochodów, renta z tytułu zwiększonych potrzeb. Wypadek zmienia świat osoby w nim poszkodowanej. Dzięki odpowiedniej wiedzy prawnej świat dla ofiary wypadku wydaje się lepszy, bardziej przyjazny.

Zadośćuczynienie jest to rodzaj odszkodowania o charakterze całościowym. Jego zadanie polega na złagodzeniu poczucia cierpień fizycznych i psychicznych, które są skutkami wypadku. O zadośćuczynienie może wystąpić każda osoba, która na skutek wypadku doznała cierpień fizycznych i psychicznych.

Jednorazowe odszkodowanie przysługuje poszkodowanemu w wypadku w celu pokrycia kosztów leczenia. Do kosztów leczenia zalicza się m.in.:
-koszty zakupów leków,
-koszty pobytu w szpitalu i zabiegów rehabilitacyjnych,
-koszty konsultacji u wybitnych specjalistów,
-koszty poniesione na zakup sprzętu ortopedycznego oraz protez,
-koszty związane z przejazdami osób bliskich w celu odwiedzin w szpitalu,
-koszty przekwalifikowania zawodowego

Renta z tytułu utraconych dochodów. Utrata zdolności do pracy zarobkowej powoduje niemożność wykonywania pracy przez poszkodowanego, co ostatecznie prowadzi do utraty zarobku i wymaga
rekompensaty.

Celem ustalenia wysokości szkody z tytułu utraty zdolności do pracy, niezbędne jest ustalenie wysokości przeciętnych zarobków, otrzymywanych przez poszkodowanego przed wypadkiem, i wysokości dochodów otrzymywanych po wypadku.

Jeśli poszkodowany utracił częściową zdolność do pracy i może wykonywać pracę tylko w określonych warunkach i mniej płatną, wtedy renta będzie odpowiadała różnicy między zarobkiem sprzed wypadku i otrzymywanym po wypadku.

Jeśli poszkodowany częściowo niezdolny do pracy nie podejmuje pracy z powodu trudności panujących na rynku pracy, przysługuje mu wtedy prawo do wyrównania pełnej utraty dochodów.

Ustalając zarobki poszkodowanego sprzed wypadku bierze się pod uwagę wynagrodzenie zasadnicze, dodatki funkcyjne, specjalne, za wysługę lat,
premie, nagrody o charakterze stałym, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, wszelkie wynagrodzenia w naturze bądź ekwiwalent pieniężny tych wynagrodzeń. Jeżeli przed wypadkiem poszkodowany miał kilka źródeł dochodów, to do podstawy ustalenia wysokości renty przyjmuje się sumę uzyskiwanych dochodów.

Nie ma znaczenia charakter dochodów, umowy o dzieło bądź umowy zlecenia też stanowią podstawę wyliczenia renty.

Jeśli poszkodowany nie pracował przed wypadkiem, wówczas ustalając rentę z tytułu utraconej zdolności do pracy zarobkowej należy wziąć pod uwagę sytuację na rynku pracy, kwalifikacje zawodowe poszkodowanego, jego wiek i płeć.

Renta z tytułu zwiększonych potrzeb. Jeśli w następstwie wypadku poszkodowany zmuszony jest stale korzystać z opieki osoby trzeciej, rehabilitacji, korepetycji, stosować specjalną dietę, kupować lekarstwa, środki opatrunkowe i higieniczne, to przysługuje mu renta z tytułu zwiększonych potrzeb.

Przyznanie renty z tytułu zwiększonych potrzeb nie jest uzależnione od wykazania, iż poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Wystarczy uprawdopodobnienie konieczności ich zaspokajania.